Με ρούφηξε

Παρατηρώντας το θέατρο του παραλόγου, με τους επικίνδυνους τερατόμορφους άντρες να φιγουράρουν στα δελτία ειδήσεων ως κακοποιά στοιχεία, μια τρομάρα την πήρα. Οποιος πει ή αφήσει να εννοηθεί πως τα παιδιά αυτά φάγανε ξύλο από την αστυνομία, θα είναι εντελώς άκυρος. Απλά συμβαίνει αυτό που παθαίνει ο κακός ο άνθρωπος στις ταινίες. Αρχικά είναι ο πιο άσχημος ηθοποιός που υπάρχει για να πείσει πως είναι κακός και φυσικά στο τέλος πεθαίνει γιατί το καλό πάντα νικά. 

Τα μηνύματα τα λάβατε; Οχι; Δεν καταλάβατε κουλοί μου αναγνώστες, τι θέλαν να μας πουν; Πίσω από τα τερατουργήματα αυτά, τα φωτοσοπαρισμένα, υπάρχει το: Κίνδυνος Θάνατος. Πρόσεχε μη κάνεις τίποτα κακό σε τούτη τη κοινωνία...γιατί έτσι θα καταντήσεις. Να τα βλέπετε εσείς που νομίζετε πως επειδή κρύβεστε τώρα, θα κρύβεστε για πάντα. 

Καθίστε καλά και ακολουθείστε το τάξις και ηθική γιατί είδατε τι έπαθαν τα κακά παιδιά. Μαγκέψαμε τώρα όλοι και τα βάλαμε με το σύστημα. Μην ομιλείτε. Ουτε ελληνικά, ούτε αγγλικά, ούτε τίποτα. Μην αντιδράτε. Μην αναπνέετε. Σταθείτε προσοχή! Εν δυο, εν δυο. 

Ας μη γελιώμαστε. Τέτοιοι πολίτες καταντήσαμε. Πάμε πληρώνουμε τους φόρους, τους λογαριασμούς και τις υποχρεώσεις μας ρίχνοντας μπινελίκια στις υπηρεσίες, στους άρχοντες και στην παλιοκοινωνία, μετά γράφουμε και κανένα άρθρο στα ιστολόγιά μας έτσι για να είμαστε και καλυμμένοι απέναντι στον εαυτό μας και στον αναγνώστη μας. 

Και η ζωή συνεχίζεται..μίζερα και εξουθενωτικά....

Οι επαναστάσεις γίνονται μόνο με αίμα...
έλα όμως που κι αυτό μας το ρουφήξανε...

ΥΓ Νιώθω πάντα λίγο καλύτερα στα μαθήματα της Έκθεσης, εκεί που λέω τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη. Εκεί που η συζήτηση ανάβει και νιώθω τις καρδιές και τα μυαλά των νέων να πάλλονται επικίνδυνα. 
 
6 Φεβρουαρίου